- برگزاری نمایشگاه توانمندیهای روستاییان و عشایر شهرستان خنج
- گشایش نمایشگاه عکس حیات وحش با حضور عکاسان برتر از ۱۴ استان در شهرستان خنج
- سال نو مبارک
- هجوم ملخ ها به خنج
- دشت های لاغر وسیف آباد شهرستان خنج بهره مند از آب سد سلمان فارسی
- آبیاری دشت سیف آباد
- بارش ۸ میلیمتر باران در خنج
- سفر معاون وزیر جهاد کشاورزی به خنج
- گزیده ای از اشعار امیر حسین خنجی (فیلم)
- گزارش سفر معاون وزیر
آخرین مطالب
امکانات وب
رفتارهایی مانند بریدن گوش و بینی و زبان و در آوردن چشمها و و مهمترین و بحث برانگیزترین شکنجه و آزارش که فرو کردن تیر به مقعد مبارزان بوده ! و همچنین مجبور کردن 2497 نفر به نشستن بر روی نوک تیز تیر !!!
و موارد دیگر...
بیگمان این رفتارها نوعی اختلال شخصیت را نشان میدهد که باید مورد بررسی قرار دهیم که چه نوع اختلالی موجب چنین آزارهایی میشود و خصوصا موجب میشود این شخص از آزارهای جنسی لذت ببرد !!
اختلال شخصیت سادیستی (sadistic Personality Disorder)
بیماران سادیستیک الگوی مستمر از رفتار خشن ، تحقیرآمیز و سوء استفاده گرانه نشان می‌دهند که متوجه افراد دیگر است. خشونت فیزیکی همراه با قساوت و بی‌رحمی برای ایجاد درد در دیگران صورت می‌گیرد. آنها دوست دارند مردم را جلو دیگران تحقیر نموده و خوار سازند. آنها این رفتار و گفتار خود لذت می‌برند. بطور کلی شخصیت‌های سادیستی مفتون خشونت ، اسلحه ، جراحت و شکنجه هستند. سادیسم ماخوذ از رسم مارکی دوساد (Marguisde Sade) نویسنده قرن 18 فرانسه است که بارها با نوشته‌ها و رفتار جنسی خشونت آمیز خود زندانی گردید.
در اختلال شخصیت سادیستی لذت بردن به تنهایی کافی است و لازم نیست که حتما این لذت شامل لذت جنسی هم باشد.
ولی در اختلال سادیسم جنسی (sexual Sadism Disorder) شخص باید از اعمال خود لذت جنسی بدست آورد.
همچنین اختلال سادیسم جنسی در محور Iکدگذاری میشود و جزو اختلالات جنسی است.
با توجه به این توضیح میتوان گفت که با در نظر گرفتن نوشته های کتیبه بیستون و اعمال داریوش بر روی مبارزان و مخالفانش ، او دچار سادیسم جنسی بوده و از آزار زندانیان در بندش لذت میبرده ...
در ادامه به بازخوانی مختصری از ترجمه کتیبه بیستون برای روشن شدن بحث در خصوص اختلالات شخصیتی داریوش می پردازیم :
(این ترجمه ترکیبی از ترجمه های اکدی ، آرامی و پارسی است و در ترجمه پارسی برخی عبارات با ترجمه بابلی و آرامی متفاوت است )
«آن گاه ندینتبیره فرار کرد با چند تن از سربازان اش بر پشت اسب. او به بابل رفت آن گاه با یاری اهوره مزدا هم بابل را گرفتم هم ندینتبیره را. در بابل تیر به مقعد ندینتبیره و بزرگانی که با او بودند فرو کردم. تمام ۴۹ نفر را کشتم. این آن کاری است که در بابل کردم». (پی یر لوکوک، کتیبه های هخامنشی، ص ۲۲۷).
"بدین سان، ارخه را دستگیر کرد که به دروغ خود را نبوکودرچره می نامید، و همچنین مردانی را که وفاداران اصلی او بودند، من تصمیم گرفتم: ارخه و مردانی که وفاداران اصلی او بودند در بابل تیر به مقعدشان فرو شود. این آن کاری است که من کردم».
(پی یر لوکوک، کتیبه های هخامنشی، ۲۴۳ تا ۲۴۵)
"من تصمیم گرفتم که ارخه و بزرگانی را که با او بودند روی تیر نوک تیز بگذارند. آن گاه ارخه و مردانی که وفا داران اصلی او بودند، در بابل تیر به مقعدشان فرو شد. در کل کشتگان و بازماندگان سپاه ارخه ۲۴۹۷ تن بودند».
(پی یر لوکوک، کتیبه های هخامنشی، ۲۴۴)
"مردمی به نام رغا، در سرزمین ماد، او تا آن جا رفت، آن گاه من سپاهی را به دنبال او فرستادم، فرورتی دستگیر شد، به سوی من آورده شد، بینی، گوش ها، زبان او را بریدم و یک چشم اش را درآوردم، بر درگاه من، او در زنجیر نمایش داده شد، تمام مردم او را دیدند، سپس، در اکباتان تیر به مقعد او فرو کردم و در دژ، در اکباتان، به دار آویختم».
(پی یر لوکوک، کتیبه های هخامنشی، ۲۲۸، ۲۲۹ و ۲۳۳)
"به خواست اهوره مزدا، سپاه من سپاه شورشیان را شکست داد و چیژتخمه را دستگیر کرد، او را به سوی من آوردند، آن گاه، من بینی و گوش هایش را بریدم و یک چشم اش را درآوردم، در درگاه من، او زنجیر شده به نمایش گذاشته شد، تمام مردم او را دیدند، سپس در اربئیلا تیر به مقعد او فرو کردم».
(پی یر لوکوک، کتیبه های هخامنشی، ص ۲۳۴)
"داریوش شاه می گوید: «آن گاه، این وهیزداته و مردانی را که وفاداران اصلی او بودند،شهری به نام هووادیچیه، در پارس، در آن جا تیر به مقعدشان فروکردم».
(پی یر لوکوک، کتیبه های هخامنشی، صفحات ۲۳۸