من بمیرم لایک کن!

اتفاقا چند وقت پیش مقاله توی روزنامه ایران خواندم که مرا به فکر فرو برد. نوشته بود نیچه با سلبریتی عصر خودش واگنر دوست بود و حتی برای او به نوعی کتاب هم نوشت (زایش تراژدی)، و در دوران زندگی این دو، شهرت واگنر عالمگیر بود و نیچه آدمی بود نه چندان شناخته شده. اما امروز بعد صد و اندی سال واگنر را فقط می شود در آرشیو موسیقی کلاسیک پیدا کرد اما نیچه تقریبا در هر محقل فکری می شود نامی ازش شنید و تاثیر و شهرتش امروز خیلی بیشتر از واگنر است.

این نوشته در نقد به اصطلاح "سلبریتیسم" یا لایک بازی ها و شهرت های فضای مجازی بود.

ولی در کل باید پذیرفت که در کل آنچه که در ذهن عوام بزرگ می شود چندان دوام نمی آورد اما آنچه را ذهن های فرهیخته بزرگ بکنند برای همیشه جاودان خواهد ماند. چون این ها هستند که در نهایت در راس هرم های فکری و فرهنگی جامعه خود قرار می گیرند.

صبا روز...